„Będę przedszkolakiem” – Program adaptacji dzieci do warunków przedszkolnych

ZAŁOŻENIA OGÓLNE

• Poznawanie przedszkola przez dziecko w towarzystwie rodzica.

• Wprowadzanie dziecka w świat wspólnoty rówieśniczej i udzielanie pomocy wychowankowi w odnajdywaniu w nim swojego miejsca.

• Organizowanie działań zmierzających do poznania każdego dziecka poprzez obserwację i rozmowy z rodzicami.
Nawiązanie pozytywnych relacji pomiędzy pracownikami przedszkola a dzieckiem i jego rodzicami

MOTYWACJA ZAŁOŻEŃ

W naszym przedszkolu dni adaptacyjne są organizowane już od kilku lat, jednak każda z nauczycielek organizowała spotkania z dziećmi i ich rodzicami w oparciu o wypracowane przez siebie materiały.

Wymiana informacji i doświadczeń z przebiegu dni adaptacyjnych, wzmocniła w nas przekonanie, że są to działania potrzebne, zapewniające minimalizowanie negatywnych przeżyć dziecka, rozpoczynającego edukację przedszkolną.

Po ukończeniu trzeciego roku życia, znaczna liczba dzieci zaczyna uczęszczać do przedszkola. Dzień, w którym dziecko trafia po raz pierwszy do przedszkola, jest bardzo ważny w jego życiu. Musi rozstać się ono z bliskimi osobami i w nowym środowisku poradzić sobie samo z różnymi problemami.

W tym momencie rozpoczyna się dramat dorosłych i ich pociech. Rodzice lub dziadkowie muszą patrzeć na rozpaczające dziecko i mimo to odprowadzać je do przedszkola. Członkowie rodziny dziecka bardzo często przenoszą podświadomie swoje lęki na dziecko. Niepokoją się o to, czy ono poradzi sobie z rozstaniem, czy będzie płakać, czy pracownikom przedszkola można zaufać. Jeżeli rozpacz dziecka trwa dłużej, zaczynają mieć wątpliwości, a nawet rezygnują z posyłania dziecka do przedszkola.

Małe dziecko jest mocno uzależnione emocjonalnie od najbliższych osób. W nowym środowisku traci ono poczucie bezpieczeństwa.

Przygotowanie dziecka do rozstania, to zadanie bardzo ważne i jednocześnie trudne. Wymaga wielu przemyślanych poczynań personelu przedszkola oraz dużego zaangażowania ze strony rodziców.

Większość rodziców jest bardzo zainteresowana tym, co się z dzieckiem będzie działo w nowym środowisku. Chcą objaśniać mu nieznane, ale sami są pełni obaw. Zazwyczaj nie przeżywali oni jeszcze stresu związanego z dłuższym rozstaniem się z dzieckiem.

W pierwszych dniach września obserwowałyśmy dramat dzieci, przekraczających po raz pierwszy próg przedszkola. Zdenerwowania i lęku nie kryli także rodzice, zastanawiając się, czy ich pociechy poradzą sobie w nowych warunkach, czy można zaufać nauczycielce powierzając jej opiekę nad swoimi dziećmi.

Opracowanie programu adaptacji wynika z naszych potrzeb i oparte jest na wielu doświadczeniach, obserwacjach i przemyśleniach, dotyczących sposobu wprowadzania dzieci w nowe środowisko.

Chcemy, by w naszym przedszkolu wychowankowie nie musieli rozstawać się z rodzicami z płaczem, strachem, aby start w usamodzielnianie się przebiegał łagodnie, a dzieci chciały tu być i czuły się bezpiecznie.

Przedszkole nie zastąpi rodziców, nie zdejmie z nich odpowiedzialności za rozwój i wychowanie dziecka. Może, i powinno wspomagać ich, a w razie potrzeby kompensować braki. Wynika stąd konieczność uzgodnienia wspólnych celów, zasad postępowania, wzbudzenia w rodzicach poczucia przynależności do wspólnoty przedszkolnej, uczynienia ich sojusznikami.

CELE ADAPTACJI W PRZEDSZKOLU

• Przezwyciężanie obaw i lęków związanych z przekroczeniem progu przedszkola przez dziecko i jego rodziców.

• Zapewnienie dziecku poczucia bezpieczeństwa w nowym środowisku.

• Uświadomienie rodzicom, że ich współdziałanie z pracownikami przedszkola to warunek udanej adaptacji dziecka.

• Umożliwienie rodzicom obserwacji zachowań swojego dziecka na tle grupy rówieśniczej.

• Ukazanie dziecku i jego rodzicom, że pobyt w przedszkolu daje możliwość zdobywania wiedzy, umiejętności i nowych doświadczeń.

• Poznanie oczekiwań rodziców w stosunku do przedszkola

Autorki: Kaźmierczak Elżbieta, Neubauer Anna, Urbaniak Jadwiga, Wenker Mariola, Zielińska Kazimiera