„Bal w piernikowym mieście” 

Opracowanie – Jolanta Sobków

„Karnawałowe zabawy” – udział dzieci w zabawach tanecznych, konkursach z aktywnym udziałem rodziców.
Grupa wiekowa – 5 latki

Cele
Dzieci będą:

• wymieniać znane im zwyczaje panujące w karnawale,
• uczestniczyć w konkursach wspólnie z rodzicami,
• poruszać się rytmicznie do proponowanej muzyki,
• śpiewać zespołowo piosenki,
• okazywać zadowolenie z możliwości spędzenia czasu  z najbliższą rodziną.

Metody

Słowne:  rozmowa,
Poglądowe: pokaz, obserwacja,
Czynnościowe: zadań stawianych do wykonania, samodzielnych doświadczeń,

Forma pracy – zespołowa
Środki i materiały dydaktyczne – kotyliony, balony, gazety, kręgle, korony, płyta CD „Najpiękniejsze przeboje grane na akordeonie”

1. DZIECI I RODZICE USTAWIENI W KOLE.
   • zaproszenie na bal do „piernikowego miasta” – piosenka „Piernikowe miasto”
   • zabawa „Podaj dłonie”

Podaj proszę swoje dłonie i uśmiechnij się
Teraz powiedz swoje imię, zapoznamy się.

2. Rozmowa na temat zwyczajów związanych z karnawałem.
3. Wspomnienia rodziców dotyczące zabaw karnawałowych.
4. Zabawy stare i nowe.

Taniec z miotłą.

Uczestnicy – rodzice tańczą po sali, podając jednocześnie miotłę. Przed podaniem jej następnej osobie, trzeba nią stuknąć o podłogę. Kiedy następuje przerwa w muzyce, osoba, która ma miotłę siada. Zabawa trwa dalej, aż wszyscy usiądą.

Taniec gazetowy.

Pary /rodzice i dzieci/ tańczą kolejno fragment walca, tańca współczesnego. Oceniający wybiera pięć par, które ich zdaniem tańczyły najlepiej. Następnie dla każdej z tych par rozkładamy na podłodze gazetę. Pary muszą tańczyć w zmieniającym się rytmie tak, żeby wyjść poza gazetę. Po pewnym czasie zmieniamy format gazety na coraz mniejszy. Wygrywa ta para, która najdłużej tańczyła na najmniejszym kawałku gazety.
Taniec z balonikiem

Każda para tańczy z balonikiem przytrzymywanym czołem. Para, która zgubi balonik, odpada z gry. Trzy zwycięskie pary otrzymują nagrody.
Konkurs kręglowy

Na podłodze ustawione są w rzędach kręgle. Przed rzędami stają w parach uczestnicy konkursu. Zawiązujemy im oczy, a oni muszą tak ostrożnie stawiać kroki, by przewrócić jak najmniej kręgli. Przy ostatniej parze, usuwamy kręgle z podłogi. Para wykonuje ruchy jak przy pokonaniu przeszkód, a droga jest wolna.

Ty będziesz moją parą.

Dziewczynki trzymają się za ręce tworząc koło, wokół którego chłopcy robią drugie koło. Gdy zagra muzyka, koło dziewczynek porusza się w jedną, a chłopców w drugą stronę. Gdy cichnie muzyka koła zatrzymują się. Dziewczęta odwracają się do „swoich” chłopców i od tej pory tańczą razem.

Król i królowa balu

Każda para otrzymuje jabłko. Dzieci w parach zbliżają głowy tak, aby jabłko utrzymać podczas tańca czołami.
Jeśli jabłko upadnie, para odchodzi na bok. Ostatnia para zostaje królem i królową balu.
Taniec „Walc figurowy”

Dzieci dobierają się w pary /takie same kotyliony/

„Bujany walczyk”
 
Wszystkim pięknie dziękujemy za wspólną zabawę.
Może znów się zobaczymy, razem zatańczymy.

REFREN:
Raz w prawo, raz w lewo i w przód, i w tył,
Byś długo pamiętał, żeś z nami był.

BIBLIOGRAFIA
B. Ogrodowska, Polskie obrzędy i tradycje. Wydawnictwo MUZA SA, Warszawa 2004
M. Kuźmińska, Święta z tradycją. Wyd. EGMONT, Poznań 2007
Zasoby Internetu.