„Dziecko i komputer”
Komputer tak jak telewizja jest wspaniałym nośnikiem informacji, wiedzy o świecie. Dzieci XXI wieku chcą i powinny poznawać i uczyć się żyć w społeczeństwie informacyjnym, w którym informacja staje się ważniejsza, niż dobra materialne.
Kontakt dziecka z komputerem jest nieunikniony. Małe dzieci nie napotykają barier psychologicznych w tym zakresie, jak to się zdarza u dorosłych. Większość dzieci 5-6 letnich posiada wiedzę, która pozwala im z niego korzystać. Bardzo istotne jest, aby dzieci w wieku przedszkolnym miały prawidłowy kontakt z komputerem. Korzystanie z edukacyjnych programów komputerowych umożliwi przedszkolakom łatwiejsze przekroczenie progu szkolnego, dalsze rozwijanie zainteresowań i zdobywanie nowych doświadczeń.
Komputer, może być źródłem radości lub nieumiejętnie wykorzystywany, przyczyną problemów. Czym będzie dla naszych dzieci, zależy w dużej mierze od nas samych.
Kontakt dziecka z komputerem jest nieunikniony. Małe dzieci nie napotykają barier psychologicznych w tym zakresie, jak to się zdarza u dorosłych. Większość dzieci 5-6 letnich posiada wiedzę, która pozwala im z niego korzystać. Bardzo istotne jest, aby dzieci w wieku przedszkolnym miały prawidłowy kontakt z komputerem. Korzystanie z edukacyjnych programów komputerowych umożliwi przedszkolakom łatwiejsze przekroczenie progu szkolnego, dalsze rozwijanie zainteresowań i zdobywanie nowych doświadczeń.
Komputer, może być źródłem radości lub nieumiejętnie wykorzystywany, przyczyną problemów. Czym będzie dla naszych dzieci, zależy w dużej mierze od nas samych.
ZALETY KORZYSTANIA Z KOMPUTERA:
- rozbudzanie zainteresowań i ciekawości dziecka,
- dostarczanie rozrywki, atrakcyjna forma spędzania wolnego czasu,
- możliwość doskonalenia zręczności, pomysłowości, cierpliwości itp.,
- cenna pomoc dydaktyczna w nauce,
- dostęp do ciekawych programów multimedialnych,
- możliwość szybkiego zdobywania informacji.
WADY KORZYSTANIA Z KOMPUTERA:
- przedkładanie komputera nad inne, aktywne formy wypoczynku,
- problemy zdrowotne związane z brakiem ruchu, wzrokiem,
- brak kontroli nad sposobem użytkowania komputera przez dziecko pozostawione przy komputerze,
- złodziej czasu,
- doprowadzenie do uzależnienia komputerowego,
- łatwość dostępu do brutalnych gier,
- utożsamianie się z negatywnymi bohaterami gier komputerowych.
Co dzieci przedszkolne wiedzą o grach komputerowych?
Dzieci wiążą grę komputerową z akcesoriami (myszka, klawiatura), rzadziej z formą aktywności, jaką jest zabawa. Cieszą się z wygranej, są szczęśliwe, że są mistrzami. Czują się gorzej, gdy przegrają – denerwują się. Dzieci napotykając sytuacje trudne, nie potrafią działać konstruktywnie, poddają się lub złoszczą. Napięcia emocjonalne, jakie dziecko odczuwa mogą odzwierciedlać się w snach.
Uważa się, że gry komputerowe mają wiele zalet:
- ułatwiają przyswajanie i przetwarzanie informacji zgodnie z zasadą: bawiąc – uczą,
- mogą być przydatne w usprawnianiu umiejętności rozwiązywania problemów, kształtowania umiejętności podejmowania decyzji, sprzyjają rozwojowi procesów poznawczych,
- wzmacniają poczucie własnej wartości,
- przynoszą pozytywne przeżycia związane z wygraną.
ale także i zagrożenia:
- prowadzą do ograniczenia kontaktów społecznych,
- zachęcają do uczestniczenia w aktach przemocy, prezentowania zachowań aspołecznych,
- mogą prowadzić do oderwania się dziecka od rzeczywistości i pozostawania w świecie iluzji.
Biorąc pod uwagę negatywne i pozytywne wpływy gier komputerowych na rozwój dziecka, należy nie zabraniać tego rodzaju zabawy dzieciom, ale zwracać uwagę na właściwy ich dobór.
Gry komputerowe to jeden z elementów współczesnej kultury, której użytkownikiem jest i będzie dziecko.
Przykłady programów komputerowych, które mogą być wykorzystywane w twórczym rozwoju dziecka 5-6 letniego:
- „Moje pierwsze ABC”
- „Bolek i Lolek – pamiątki z podróży”
- „Mój pierwszy elementarz”,
- „Czerwony Kapturek”,
- „Multimedialny świat Jana Brzechwy”,
- „Multimedialny świat Juliana Tuwima”,
- „Poznaję cyferki”,
- „Klik uczy liczyć w zielonej szkole”,
- „Klik uczy zasad ruchu drogowego”,
- „Klik uczy śpiewać”
Literatura:
I. Fechner – Sędzicka, E. Lachowska – Żarska: Nauczyciele – Rodzicom, BEA-BLEJA, Toruń 2002
D. Keller: Dziecko i komputer
D. Jakubczak: Dziecko przed komputerem
I. Fechner – Sędzicka, E. Lachowska – Żarska: Nauczyciele – Rodzicom, BEA-BLEJA, Toruń 2002
D. Keller: Dziecko i komputer
D. Jakubczak: Dziecko przed komputerem
Opracowanie: Anna Neubauer, Donata Kowalska