„Krok w nowe środowisko”

• Warto przed rozpoczęciem roku szkolnego obejrzeć z dzieckiem budynek przedszkola, plac zabaw i teren wokół przedszkola.
• Warto uczestniczyć w dniach adaptacyjnych organizowanych przez przedszkole – poznać swoje panie, obejrzeć salę i spotkać się ze swoimi nowymi kolegami.
• Chodzenie do przedszkola powinno być traktowane jako sprawa zupełnie naturalna i pewien „atrybut dojrzałości”.
• Gdy chodzenie do przedszkola jest dla dziecka koniecznością, należy być konsekwentnym i nie okazywać wobec niego wahania. Powoli zrozumie, że przedszkole jest dla niego „obowiązkiem”, a niedługo stanie się dla niego przyjemnością.
• Przerwanie rytmu chodzenia do przedszkola kilkoma dniami „odpoczynku” przedłuża niepotrzebnie okres adaptacji.
• Pożegnanie powinno odbywać się bez pośpiechu, ale jednocześnie bez zbędnego przedłużania samego momentu rozstania.
• Dobrym pomysłem jest zabranie do przedszkola ulubionej zabawki – przytulanki. Przypomina ona dom, a zarazem daje poczucie bezpieczeństwa.
• Częstym problemem dla dzieci jest leżakowanie. Widząc jednak odpoczywających kolegów i koleżanki z czasem chętnie zacznie robić to samo.
• Pamiętajmy, że leżakowanie to doskonały czas na relaks, wyciszenie, odpoczynek po pełnym aktywności okresie obfitującym w różnorodne zajęcia i zabawy.
• Decyzji dotyczących jedzenia nie powinno podejmować się za dziecko. Jeżeli dziecko nie ma alergii na daną potrawę lub nie ma przeciwwskazań lekarskich, warto zachęcić dziecko do jej zjadania. W towarzystwie rówieśników dzieci najczęściej zjadają wszystko, zapominając, że dotychczas nie lubiły jakiś potraw.
• W rozmowach o przedszkolu starajmy się podkreślić jego dobre strony, nie odbierając jednak dziecku prawa do własnej oceny życia przedszkolnego. Dobrze jest pozwolić dziecku się wyżalić i podtrzymać go na duchu.
•  Korzystną rzeczą jest przedyskutowanie postępowania w różnych trudnych sytuacjach, które mogą zdarzyć się w przedszkolu. Dziecko powinno wiedzieć, że może w takich chwilach zaufać swojej pani tak samo, jak mamie, czy tacie.
• Pamiętajmy, że opinie i uwagi nauczycielek, zwłaszcza te trudne przez nas do zaakceptowania, nie są wynikiem negatywnego stosunku do naszego dziecka, ale głównie wynikają z troski o naszą pociechę.

• Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.
• Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję – poczucia bezpieczeństwa.
• Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz pomóc mi zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
• Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję postawę głupio dorosłą.
• Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.
• Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
• Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.
• Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
• Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
• Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się głuchy.
• Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic z tego wszystkiego nie wychodzi.
• Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze się rozumiemy.
• Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.
• Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę w Ciebie.
• Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić Cię o wyjaśnienia, poszukam ich gdzie indziej.
• Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
• Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej nawet Ci się nie śniło.
• Nie zapominaj , że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
• Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
• Nie bój się miłości. Nigdy.