„Przejście dla pieszych”
Prowadząca: Ewa Piórkowska
Grupa wiekowa: 3 latki
Temat kompleksowy: Moja droga do przedszkola
Temat zajęć: „Przejście dla pieszych”- zabawa dydaktyczna zainspirowana wierszem.
Cele ogólne: Utrwalenie bezpiecznego sposobu przejścia przez ulicę, wzbogacenie słownictwa czynnego.
Cele operacyjne: Dzieci będą:
• słuchały wiersza recytowanego przez n-ela,
• wypowiadały się na temat treści wiersza,
• wzbogacały słownictwo o słowa: ulica, chodnik, przejście dla pieszych, zebra,
• ćwiczyły narządy mowy poprzez powtarzanie zgłosek: wrr, tu-tu, ti-ti, ter-ter,
• utrwalały zasady bezpiecznego zachowania się w ruchu drogowym.
Forma organizacji pracy:
• Zbiorowa
• Grupowa
• Indywidualna
Metody pracy:
• Metody czynne: m. ćwiczeń,
• Metody oglądowe: przykład osobisty n-la
• Metody słowne: uczenie wiersza,
Środki dydaktyczne: mata z ulicą i przejściem dla pieszych, wiersz, bębenek
Przebieg zajęć
I. CZEŚĆ WSTĘPNA
1. Powitanie: Dzieci śpiewając z n-lem piosenkę „Witaj Tony…” przekazują sobie Tonego z ręki do ręki, aż wróci do n-la.
Witaj Tony, Witaj Tony,
Jak się masz, jak się masz
Wszyscy cie witamy,
wszyscy cię kochamy
bądź wśród nas
bądź wśród nas.
2. Przypomnienie, o czym w tym tygodniu rozmawiamy: N-l pyta dzieci gdzie były wczoraj z nim na zajęciach i o czym rozmawiały. Dzieci odpowiadają, że były na skrzyżowaniu, obserwowały ruch uliczny i uczyły się bezpiecznie przechodzić przez ulicę.
II. CZĘŚĆ GŁÓWNA
1. „Droga do przedszkola” – opowieść ruchowa: N-l prosi aby dzieci wstały i przyszykowały się do drogi, ponieważ teraz wybiorą się samochodem w podróż do przedszkola. Dzieci staja w kole. N-l wprowadza dzieciom wyrazy dźwiękonaśladowcze, objaśniając, co one znaczą: odpalanie samochodu WRR….WRR…; praca silnika TER, TER, TER….; klakson TI, TI; pociąg TU, TU…
Wsiadamy do auta (otwieranie drzwi, wsiadanie, zamykanie drzwi). Zapinamy pasy (N-l ruchem pokazuje zapinanie pasów). Przekręcamy kluczyk w stacyjce i odpalamy samochód (przekręcając kluczyk mówimy WRR, WRR). Jedziemy ulicą przed siebie (dzieci naśladują trzymanie kierownicy i wypowiadają TER, TER..). Skręcamy w prawo (dzieci naśladują skręt kierownicą). Przed nami przejazd kolejowy, więc zwalniamy. Nagle przed nami na drodze, tam gdzie nie ma przejścia, przebiega pieszy, więc szybko trąbimy na niego (dzieci naśladują ręką wciskanie klaksonu i wypowiadają TI, TI). Zatrzymaliśmy się przed przejazdem kolejowym. Z daleka słyszymy nadjeżdżający pociąg który daje sygnał kierowcom, aby uważali, ponieważ on nadjeżdża (dzieci ręką naśladują ruch n-la – ciągną za sznurek i wypowiadają TU, TU). W międzyczasie samochód nam zgasł, więc jeszcze raz go odpalamy (WRR…). Jedziemy prosto do przedszkola (TER, TER…). Widzimy już nasze przedszkole, więc zwalniamy, zatrzymujemy się, odpinamy pasy i wysiadamy z auta ( dzieci pokazują ruchy za n-lem).
2. Recytacja wiersza: N-l rozkłada matę z ulicą przed dziećmi. Staje przy niej i recytując wiersz pokazuje jego treść.
W. Chotomska „Gdy zamierzasz przejść ulicę”
Gdy zamierzasz przejść ulicę
1. Na chodniku przystań bokiem.
2. Popatrz w lewo bystrym okiem.
3. Skieruj w prawo wzrok sokoli.
4. Znów na lewo spójrz powoli.
5. Jezdnia wolna – wiec swobodnie mogą
przez nią przejść przechodnie
3. Rozmowa na temat treści wiersza – rozmowa kierowana: N-l zadaje pytania dotyczące wiersza. Dzieci odpowiadają /O czym usłyszeliście w tym wierszu? O przejściu dla pieszych, o jezdni, o tym, że trzeba spojrzeć; Co to jest ulica? To tam gdzie jeżdżą auta; Co to jest chodnik? Tam chodzą ludzie, piesi; Co to jest przejście dla pieszych? Tam, gdzie przechodzimy przez ulice; Czy wszędzie można przejść przez ulice? Nie; Po czym poznać, że w tym miejscu można przejść przez ulice? Tam są namalowane pasy, bo są światła; Co trzeba zrobić zanim przejdzie się przez jezdnię na drugą stronę? Rozejrzeć się, spojrzeć w lewo i prawo./
4. Zebra – zabawa dydaktyczna: N-l dzieli dzieci na 2 zespoły – 1 to auta, 2 to piesi. Auta otrzymują od n-la krążki imitujące kierownice. Oba zespołu siedzą na dywanie w bezpiecznej odległości od jezdni. N-l wybiera z każdego zespołu po 4 osoby. Na dźwięk bębenka auta zatrzymują się a piesi ustawiają się przed przejściem i recytują z n-lem wiersz. Po recytacji przechodzą na 2 stronę i następuje zamiana drużyn. Piesi siadają, auta stają się pieszymi, a nowe dzieci stają się autami. Zabawa kończy się kiedy wszystkie dzieci wezmą udział w zabawie.
III. ZAKOŃCZENIE
1. Ewaluacja zajęcia: N-l prosi aby dzieci którym podobały się zajęcia podniosły rękę, pyta co się najbardziej podobało. Następnie prosi aby dzieci którym nie podobały się zajęcia podniosły rękę. Pyta co się nie podobało dzieciom.
2. Pożegnanie: N-l zaprasza wszystkie dzieci na jedną stronę ulicy. Po drugiej są zabawki. Zadaniem dzieci jest bezpiecznie dostać się na stronę zabawek w tym celu wszyscy stają przed pasami, recytują wspólnie poznany wiersz. Po przejściu przez ulicę mogą się pobawić w ulubionych kącikach tematycznych.
Literatura:
• Kwiatkowska M. (red.), Podstawy pedagogiki przedszkolnej, WSiP, Warszawa, 1985.
• M. Cieśla „Olek i Ada” przewodnik metodyczny.
• R. Trześniowski: „ Zabawy i gry ruchowe”.
• M. Cieśla, M Słojewska, „Świat trzylatka, zbiór zabaw ruchowych”, Juka, 2009.